-002 : 10 บันทึกสั้นๆ ในวันที่ไม่ได้สำคัญอะไร
1.
“วันเกิดยังทำงานอีกหรอคะ?”
น้องโปรดิวเซอร์รายการทีวีเอ่ยถามผม
นั่นสินะ…
ผมลืมวันเกิดตัวเองไปตั้งแต่เมื่อไรกัน
หรือว่าจริงๆแล้ว
เราให้ความสำคัญเรื่องอื่นมากกว่าตัวเอง
2.
“เราว่าปีนี้มันเป็นปีที่หนักสำหรับเรานะ”
ผมเอ่ยปากพูดกับคนรู้ใจ เธอพยักหน้าหงึกหงัก
เป็นอีกปีหนึ่งที่ต้องผ่านมันไปด้วยงานที่มากมาย ยังไม่วายตามมาด้วยการเปลี่ยนทั้งวิถีชีวิตและภาระ
เวลาเดี่ยวนี้มันผ่านไปไว อยากทำอะไรต้องรีบทำ ผมบอกกับเธอแบบนั้น ทั้งๆที่ไม่มั่นใจเลยว่า เวลาของผมยังเหลืออยู่อีกเท่าไร
3.
สุขสันต์วันเกิดนะ ขอให้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่คิดนะลูก ให้สุขกายสบายใจ โชคดีในสิ่งที่คิด สมหวังในสิ่งที่ทำ
ข้อความทาง Line ที่แม่ส่งมา…
เป็นสิ่งตอกย้ำว่าเทคโนโลยีทำให้ทุกคนมีระยะห่างที่ลดลง
4.
ไม่มีข้อคิดอะไรฝากนะครับ
ชีวิตตัวเองยังเอาไม่รอดเลยอ่ะคนับ
ผมทิ้งท้ายข้อความนี้ไว้ใน Status
เพื่อขอบคุณคนที่อวยพรวันเกิดใน Facebook
นึกสงสัยตัวเองอยู่เหมือนกันว่า นิสัยที่ชอบแนะนำ สั่งสอนใคร มันหายไปไหนหมด
ถ้าไม่เกิดจากอายุที่มากขึ้น คงเกิดจากความรู้สึกบางอย่างที่ลดน้อยลง
5.
“หนูว่าพี่ชอบเสือกอ่ะ พี่ถามเค้าก่อนมั้ยว่าอยากให้ช่วยหรือเปล่า”
Feedback ที่ตรงและแรงนั้นมีคุณค่า
ถ้าหากคุณมองเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในนั้น
ผมยิ้มให้หน้าจอเมื่อเห็นข้อความนี้ เพราะอย่างน้อยความดีของเราก็มีคุณค่ากับบางคน
6.
งานหนัก ความตั้งใจ เป็น 2 คำที่มาคู่กัน แต่เป็นนามธรรมที่ไม่มีตัววัดผล
เราทำงานหนัก?
แต่สิ่งที่คนต้องการคือ “ผลงาน”
เราตั้งใจทำงาน?
แต่สิ่งที่คนต้องการคือ “ผลงาน”
1 ปีที่ผ่านมาคุณมีผลงานอะไรบ้างล่ะ
คำถามที่ตบหน้าเบาๆให้รู้สึกถึงคุณค่าของเวลาและเหมือนกระแทกด้วยหมัดเข้าที่เบ้าตา ให้รู้สึกถึงความไม่มีคุณค่าของตัวตน
7.
การบิดเบือนความทรงจำ
คือ สิ่งที่เราควรยอมรับว่ามันเกิดขึ้นจริง
เพราะสิ่งที่เราเชื่อนั้น มันถูกบิดเบือนมาเรียบร้อยแล้ว ด้วยเวลา ความรู้สึก อารมณ์ และการตัดสิน
คนสุดท้ายสิ่งที่เราอยากให้คนอื่นได้ยิน
มันจะหลงเหลือเพียงแค่เศษเสี้ยวของความจริง
8.
ถ้าอยากดูสันดานคนชัดๆ ให้ดูสิ่งที่เขาปฎิบัติกับคนที่ไม่มีประโยชน์กับเขา
เพราะมันวัดอะไรบางอย่างได้เสมอ จากความเผลอเรอที่เขาลืมนึกถึงมันไป
9.
“ทุกอย่างมันเป็นเหมือนที่พี่พูดไว้เลย”
คำกล่าวถึงอดีต พูดกับผมในปัจจุบัน
แต่มันไม่ได้ทำให้ผมเชื่อเลยว่า
อนาคตข้างหน้ามันจะเป็นแบบนั้นจริงๆ
10.
ความพ่ายแพ้ทำให้เราเข้มแข็ง แต่บางครั้งมันก็ทำให้เราจมอยู่กับมันซ้ำๆ เพราะหวังว่าสักวันเราจะชนะมันได้เอง
ชัยชนะทำให้เราอ่อนแอ โดยเฉพาะในวันที่มันเปลี่ยนเป็นความพ่ายแพ้ ความรู้สึกแย่เพียงครั้งเดียวจะทลายทุกอย่างลง