ถ้าให้เลือกระหว่าง
ได้อยู่กับคนที่เรารักแล้วมีความสุข
กับ
ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักแล้วมีความสุข
เราจะเลือกอะไร เพราะอะไรหรอ

Status ตั้งคำถามของมิตรสหายท่านหนึ่ง
ทำเอาผมถึงกับสับสนในคำตอบของตัวเอง

เราเห็นหนังสือ How-To มากมายสอนให้เราเลือกทำในสิ่งที่เรารัก กล้าที่จะออกนอกกรอบของสังคม กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างที่ใครไม่รู้กำหนดไว้ ทลายกรอบกำแพงที่อยู่ลึกในใจของคุณออกมาสิ ออกมาจากความรุ้สึกเหล่านั้น เพื่อที่จะก้าวเดินทางสู่ความสำเร็จ

“ทำในสิ่งที่รักและมีประโยชน์ต่อผู้อื่น” ประโยคง่ายๆ ที่บอกให้คนที่มีความฝันเริ่มต้นจากสิ่งที่เราชอบ แต่ถ้ามันจะกลายเป็น “อาชีพ” ได้นั้น เราเองก็ต้องมั่นใจว่าคุณค่าของมันมากเพียงพอที่จะให้คนอื่นมองเห็น และยินดีที่จะรับรู้ว่ามันสำคัญต่อชีวิตของเขา สุดท้ายแล้วเราทุกคนก็จะ Win-Win ชนะไปด้วยกัน

“ฟังเสียงหัวใจตัวเอง เข้าใจให้ชัดว่าเราต้องการอะไร” อีกหนึ่งคำปลอบใจที่มากระตุ้นกำลังใจ ในวันที่ถูกก่นด่าดูถูกหรือหยามน้ำหน้าว่าเรานั้นเป็นได้แค่คนที่ไม่มีคุณค่า เสียเวลาทำในสิ่งทีไม่มีใครสนใจ คำพูดนี้แหละที่ช่วยให้เราเดินต่อไปข้างหน้าพร้อมกับคำว่า “อดทน” กับการใช้ชีวิตที่เลือกด้วยตัวเอง

น่าแปลกเหมือนกันที่เราถูกสร้างให้เข้าใจแบบนั้น เลือกแบบโน้น และบอกตัวเองว่าต้องการแบบนี้ แต่แล้วสิ่งที่เราเอามาพิจารณาในการเลือกจริงๆ ก็คือ “ความสุขของคนที่เราแคร์” และบางครั้งมันมากเสียกว่า “ความต้องการของเรา” ที่เราคิดว่ามันแน่นอนไปตั้งแต่เราเลือกที่จะทำสิ่งนั้น

“ถ้าหากทำสิ่งที่เรารัก แล้วคนที่เรารักไม่มีความสุข เราจะยังทำมันอยู่หรือเปล่า ?” คำถามของมิตรสหายท่านนั้นเหมือนทำให้เรารู้สึกถึงประโยคนี้ และมันน่าแปลกที่ใครหลายคนเลือกเหมือนกัน คือ การเลือกที่จะแคร์คนที่เรารัก ได้เห็นพวกเขามีความสุข มากกว่าที่จะก้าวไปทำตามสิ่งที่พวกเขามีความสุข โดยที่รู้ว่าคนที่เขารักจะมีความทุกข์ตามมา”

แน่ล่ะ บางทีเราอาจจะบอกว่า “ถ้าได้ทั้งสองแบบก็คงจะดี นั่นคือคนที่รักเราเข้าใจและปล่อยให้เราทำในสิ่งที่เรารัก หรือมาช่วยกันทำสิ่งที่เราทั้งคู่รักไปพร้อมๆกัน”

มาถึงตรงนี้ ไม่ว่าใครจะเลือกแบบไหน อย่างไร เราก็ไม่มีสิทธิไปตัดสินหรอกว่า เขาผิด เขาไม่ใช่ เขาเป็นคนที่ไม่เข้าใจโลก แต่สิ่งที่เราควรจะตั้งคำถามกับตัวเองก็คือ “เราซื่อสัตย์กับความต้องการของตัวเองมากแค่ไหน” หรือไม่ก็ยอมรับไปง่ายๆก็ได้มั้งว่า “สิ่งที่เรารักนั้นมันไม่มีมีจริงเท่ากับความรู้สึกที่เรามีให้กับคนที่เรารัก”

หรือจะมองให้ซับซ้อนกว่านั้น ก็คงต้องลงลึกต่อไปว่า “เอ๊ะ แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าการที่เราเลือกอยู่กับคนที่เรารักนั้น เราจะยังรักเค้าตลอดไป (รวมถึงความรู้สึกของเขาที่มีต่อเราด้วยเช่นกัน) และถ้าวันหนั่ง “ความรู้สึก” มันเปลี่ยนแปรผันไปเป็นอย่างอื่น เราจะไม่ยิ่งโทษเขาหรือว่า เพราะเขานั่นแหละที่ทำให้เราไม่สามารถเดินตามความฝัน ทำในสิ่งที่รักได้ และจุดจบสุดท้ายมันก็คงไม่สวยงามสักเท่าไรนัก

—

ผมเขียนตอบ Status เขาไปว่า “ถ้าต้องเลือก ขอเลือกอย่างหลัง เพราะเราไม่ได้เอาความสุขของเราไปฝากที่คนอื่นคนับ” ซึ่งมันอาจจะเป็นคำตอบที่กวนส้นตีนและสวนกระแสกับสิ่งที่ดีและแง่งามในการใช้ชีวิตร่วมกับความรักและความสุข

เพียงแต่ผมอยากแน่ใจว่า สิ่งที่ผมเลือกนั้นจะไม่ทำให้ชีวิตผมเป็นทุกข์ และผมจะได้รู้สึกสุขใจพอที่จะไม่กล่าวโทษว่าการเลือกของผมนั้นมันเป็นความผิดของใคร

… ยกเว้นตัวผม แต่เพียงผู้เดียว