-155 : 7 ข้อที่ผมเรียนรู้จากการเป็น “ผู้ใช้แรงงาน” มานานกว่า 10 ปี

 

จากประสบการณ์ 10 ปีกว่าๆ ที่ได้ใช้ “แรงงาน” เพื่อแลกเงิน

มีแนวคิด 7 ข้อที่ผมได้เรียนรู้จากประสบการณ์ตัวเองและคนรอบข้าง

 

และในฐานะที่วันนี้เป็น “วันแรงงานแห่งชาติ”

ขอถือโอกาสนำมาแบ่งปันให้กับผู้ใช้แรงงานทุกคนครับ

 

—–

 

(1) เริ่มต้นการทำงานด้วยการวางแผน “ระยะยาว”

การวางแผนระยะยาวนั้นจะทำให้เราเห็น “เป้าหมาย” ที่ชัดเจน

และสามารถแบ่งแผนเป็น “ระยะสั้น” เพื่อทำตามเป้าหมาย

 

และที่สำคัญ…

ต้องรู้ัจักรับมือกับความเปลี่ยนแปลงเมื่อไม่เป็นไปตามแผนด้วย

 

(2) หยุดเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น

จริงอยู่ที่การแข่งขันเป็นสิ่งที่ดี และกระตุ้นความมีประสิทธิภาพ

แต่คนที่เราควรจะแข่งขันด้วยมากที่สุดคือ “ตัวเราเอง”

ถ้า “วันนี้” ยังพัฒนาตัวเองให้ดีกว่า “เมื่อวาน” ไม่ได้

 

ต่อให้ชนะคนเป็นร้อยเป็นพันได้

มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรถ้าไม่ชนะตัวเอง

 

(3) คนไม่ใช่เครื่องจักร

อย่าคิดว่าเราทำงานหนักได้ตลอดเวลา

การฝืน คือ การยืมเวลาในอนาคตมาใช้

สุดท้ายคุณต้องจ่ายมันด้วยการหยุดพักยาวๆอยู่ดี

 

คุณไม่จำเป็นต้อง Work Life Balance

ขอแค่รู้จักตั้งคำถามกับตัวเองว่า “ชีวิตเราต้องการอะไร”

 

(4) อย่าละเลยช่วงเวลาทอง (Golden Time)

แต่ละคน แต่ละสายงาน แต่ละอาชีพ

มีช่วงเวลาทองหรือ “โอกาส” ที่จะทำให้การงานก้าวกระโดด

 

ถ้าคุณรู้ว่ามันคือ “จังหวะที่ดี” จงรีบคว้ามันไว้

แต่อย่าลืมบอกคนสำคัญให้เข้าใจด้วยว่า “คุณทำไปเพื่ออะไร”

 

ป.ล.

ไม่ใช่การทำงานหนักตลอดเวลานะ

 

(5) รู้จักจัดลำดับความสำคัญของความสัมพันธ์

รู้ว่าคนแบบไหนควรจะคบและไม่ควรคบ

รู้ว่าคนแบบไหนต้องการอะไรจากเรา

รู้ว่าเราต้องการอะไรจากใคร

 

คำว่า “อาวุโส” และ “Connection”

ทำให้เกิด “ความสำเร็จ” และ “ความล้มเหลว”

กรุณา เลือกใช้ให้ “ถูกที่” “ถูกเวลา” และ “ถูกใจ”

 

(6) รู้ให้กว้าง รอบ และลึก

เปิดให้ “กว้าง” ด้วยการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

มองให้ “รอบ” ด้วยการเพิ่มเติมสิ่งที่เกี่ยวข้อง

ขุดให้ “ลึก” ด้วยการเพิ่มความเชี่ยวชาญในงานที่ทำ

 

(7) วางแผนการเงินให้เป็น

เพราะการทำงานไม่ได้อยู่กับเราตลอดชีวิต

แต่เงินต้องอยู่กับเราเพื่อให้มีใช้ไปตลอดชีวิต

 

อย่าลืมว่า!! เงินเดือนในแต่ละเดือน

ต้องถูกเก็บไว้ใช้สำหรับ 2 เดือน

  1. เดือนที่เรามีงานทำ
  2. เดือนที่เราไม่มีงานทำ

 

——

 

สุดท้ายแล้ว…

ไม่ว่าเราจะเป็น “ผู้ใช้แรงงาน” แบบไหนก็ตาม

แต่เราทุกคนล้วนต้องการ “แรงใจ” ในการขับเคลื่อนชีวิต

 

จริงไหมครับ :)