เมื่อวานก่อนได้รับคำต่อว่ากลายๆว่า

“ถ้าพรี่หนอมรู้ขนาดนี้ ทำไมพี่ไม่สอน”

 

มานั่งนึกดีๆ

ผมคิดว่ามีเหตุผล 3 ข้อ

ที่เราไม่ควรสอนคนอื่น

 

—–

 

(1)

เราไม่ใช่ตัวเขา

ถ้าเราอยากให้คนทุกคนเป็นตัวเอง

เหตุใดเราจึงต้องพยายามทำให้

เขา คิด/เป็น/เห็น เหมือนกับเรา?

 

(2)

บางสถานการณ์ไม่ควรสอน

“มารยาท” ในการเคารพงาน

“ความใส่ใจ” ในความรู้สึก

“สถานภาพ” ที่เหมือนหรือต่างกัน

 

อาจจะสร้างความสัมพันธ์ร้าวฉาน

ด้วยข้ออ้างสวยเก๋ที่ชอบพูดว่า “หวังดี”

 

(3)

เขายังไม่ได้ถาม

การพล่ามไปโดยไม่รู้กาละเทศะ

บางครั้งอาจจะได้รับคำตอบกลับ

สั้นๆง่ายๆว่า “เสือก”

 

—–

 

การ “สอน” สิ่งที่เราคิดว่า “ดี”

จะดี “จริง” ก็ต่อเมื่อ “ถูกที่ถูกเวลา”

 

:)