(1)

“โทมัส อัลวา เอดิสัน”

ทดลองสร้างหลอดไฟกว่า 10,000 ครั้ง

กว่าจะได้หลอดไฟหลอดแรกออกมาได้

 

เขาบอกว่า..

ผมไม่ได้ล้มเหลว ….

แต่ผมพบกับ 10,000 วิธีที่มันใช้ไม่ได้

 

(2)

“เดอะ บีเทิลส์”

พวกเขาเคยเป็นนักดนตรีที่เคยถูกปฎิเสธ

จากค่ายเพลงชื่อดัง..

 

ด้วยเหตุผลที่ไม่น่าฟังว่า

เราไม่ชอบเสียงเพลงของพวกเขา

และกลุ่มนักดนตรีที่เล่นกีตาร์กำลังจะหมดสมัยแล้ว

 

(3)

“วอเรน บัฟเฟตต์”

เคยยื่นใบสมัครกับมหาวิทยาลัยธุรกิจฮาร์วาร์ด

แต่กลับถูกปฎิเสธอย่างไม่ใยดี

 

เขาเดินหน้าเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยธุรกิจโคลัมเบีย

จนกลายมาเป็นนักลงทุนอัจฉริยะ อภิมหาเศรษฐีของโลก

 

—–

 

ทั้งหมดนี้คือบทพิสูจน์ของคำว่า

ไม่มีคนล้มเหลว …มีแต่คนล้มเลิก

 

คำปลุกไฟอันแสนจะทรงพลัง

เพื่อทำให้ชีวิตคนเรานั้นก้าวต่อไป

 

เอาล่ะ…

ทีนี้ลองมาฟังเรื่องคนรอบตัวของผมบ้าง

 

—–

 

(4)

“เฮียกวง” ผู้หลงไหลการถ่ายภาพ

เขามีความฝันจะเป็นตากล้องมือหนึ่งของประเทศไทย

 

เวลาผ่านไป 20 ปี

เฮียกวงเป็นพ่อม่ายลูกสี่ พร้อมกับหนี้จำนวนหนึ่ง

 

(5)

“โต้ง” นักดนตรีที่อยากจะเป็นซุปเปอร์สตาร์

ไม่ว่าจะถูกค่ายไหนปฎิเสธ เขายังคงเดินหน้าต่อไป

 

จนทุกวันนี้…

เขายังคงเป็นนักดนตรีตามผับ

เล่นดนตรีรับเงินครั้งละ 500 – 1000 บาท

 

(6)

“นลินี” ผู้มีความฝันเป็นสุดยอดนักลงทุน

อยากรวยด้วยอิสรภาพการเงินที่ใครต่างใฝ่หา

 

ตอนนี้นลินีเป็นหนี้ 15 ล้าน

จากการขาดทุนเพราะเล่นหุ้นมาร์จิ้น

 

—–

 

บางทีแล้ว…

สิ่งที่สำคัญกว่า “ความล้มเหลว”

คือ การยอมรับว่าเราล้มเหลวเพื่อที่จะ “เลิก”

 

แล้วค่อยนำประสบการณ์จากความล้มเหลว

ไป “เริ่มต้น” ทำสิ่งใหม่ให้ “ประสบความสำเร็จ”

 

เพราะเสียงของคนแพ้

… มันช่างเบาบางเสียเหลือเกิน